රාත්රිය ගලා හිඳී...
තෙමා වැටෙන වැහි පොදයට,
මුවාවෙලා බලා හිඳිම්...
සෙවූ රුවත්,නොවී සැපත්,
මගේ දෙනෙත්,විඩා වුවත්....
දුවයි ඇසත් පාර දිගේ...
නොවූ නමුත් නුඹ කෙළවර...
රුවක් ඇදේ නැහැ නුඹෙ රුව,
කඳුළු බරයි ඇසි පිය අග...
නගියි සැකත් සිතේ කොනින්,
දවා හරියි හද මඞල ම,
නිවා හරිම් සුසුම් හෙළා...
දුක ගෑවෙයි මගෙ හිත ළඟ..
....නම්මි.....
No comments:
Post a Comment